การใกล้สูญพันธุ์ของฉลามและเต่า

การใกล้สูญพันธุ์ของฉลามและเต่าทะเลในประเทศไทย

ประเทศไทยเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ทะเลที่ใกล้สูญพันธุ์ การที่สัตว์ถูกคุกคามและใกล้จะถูกคุกคามเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในการส่งเสริมการตระหนักรู้และการปกป้องสัตว์ทะเลเหล่านี้

เมื่อคุณไปดำน้ำลึก สัตว์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดที่ผู้คนคาดหวังจะได้เห็นคือฉลามและเต่า แต่น่าเสียดายที่ตัวเลขของสัตว์ทั้งสองชนิดลดลงอย่างมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ฉลามใกล้สูญพันธุ์ประเภทต่างๆ

ฉลามเป็นสัตว์สุดยอดนักล่าและมีบทบาทสำคัญมากในระบบนิเวศ ฉลามอยู่ชั้นบนสุดในห่วงโซ่อาหาร พวกมันควบคุมประชากรของสัตว์ที่อยู่ชั้นต่ำกว่าและถ้าฉลามสูญพันธุ์ สัตว์ประเภทอื่นก็จะลดจำนวนลงไปเช่นเดียวกัน

แหล่งอาหารหลักของพวกมันคือ ปลา ครัสเตเชีย หอย คริลล์หรือกุ้งตัวเล็ก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล และฉลามอื่นๆ

พวกมันจะช่วยกำจัดสัตว์ที่ป่วยและสัตว์ที่อ่อนแอ ซึ่งเป็นการช่วยรักษาสมดุลภายในระบบนิเวศเพื่อให้มั่นใจว่ามีสัดส่วนที่เหมาะสม

ฉลามวาฬรอบเกาะเต่า

บ่อยครั้งที่พบเห็นฉลามได้ทั่วไปรอบๆน่านน้ำที่ปลอดภัยของเกาะเต่า ในขณะที่การดำน้ำลึกและการดำน้ำตื้นและแหล่งดำน้ำยอดนิยม ฉลามยักษ์ใหญ่เหล่านี้ได้รับชื่อเนื่องจากพวกมันมีขนาดใหญ่เหมือนปลาวาฬหลายๆสายพันธุ์

ฉลามเป็นปลาที่ใหญ่ที่สุดในมหาสมุทรทั่วโลกและมีความยาวได้ถึง 12 เมตร แต่ขนาดเฉลี่ยที่มักจะเห็นจะมีความยาว 4 – 5 เมตร

ลายเส้นและจุดสีอ่อนประดับประดาร่างกายของฉลามแต่ละตัวมีเอกลักษณ์เหมือนลายนิ้วมือของมนุษย์

ฉลามวาฬ

สิ่งมีชีวิตที่สวยงามนี้เป็นสัตว์ที่กินอาหารแบบกรอง โดยใช้ฟันซี่เล็กๆ จำนวน 300 แถว อยู่ในปากที่เปิดกว้างเพื่อช้อนแพลงก์ตอนและพืชต่างๆขณะว่ายน้ำ

ฉลามไม่เป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามพวกมันรู้ดีว่าควรหลีกเลี่ยงการมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์เมื่อพวกมันเกิดความกลัว

ฉลามเสือดาวใกล้สูญพันธุ์ หรือฉลามม้าลาย

ตอนที่พวกมันยังเล็ก สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีลายทางบนร่างกาย ซึ่งเป็นสาเหตุของชื่อฉลามม้าลายที่ยังไม่เป็นที่นิยมเรียกกันทั่วไป

เมื่อเติบโตเต็มตัวแถบนั้นก็กลายเป็นจุดเหมือนของเสือดาว นอกจากจะมีลำตัวเป็นสีเทาและสีทรายแล้ว ฉลามเสือดาวยังได้รับการยอมรับเรื่องฟันแหลมสามซี่ของพวกมัน

ฉลามเสือดาวเป็นปลาฉลามวางไข่ที่ใหญ่ที่สุดในมหาสมุทร ตัวโตไม่เกิน 1.5 เมตร มีอายุยาวนานถึง 25-35 ปี

ฉลามเสือดาวจะใช้ชีวิตในระหว่างวันและมักจะพักผ่อนบนก้นทะเล หากินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่ยังมีชีวิต พวกมันไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์แต่เมื่อพวกมันกลัวอาจจะขี้ตกใจได้ง่าย

น่าเสียดายที่ฉลามเสือดาวมีความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์เนื่องจากการจับปลาจำนวนมากเกินความจำเป็นทั่วทั้งเอเชีย

ฉลามครีบดำรอบเกาะเต่า

เป็นที่จดจำได้ทันทีจากคลีบแหลมสีดำและครีบด้านหลัง ฉลามพันธุ์นี้มีรูปทรงเพรียวบางอาจเหมือนลักษณะของฉลามทั่วไป

ฉลามครีบดำพบได้รอบบริเวณอ่าวฉลามของเกาะเต่า เนื่องจากเป็นพื้นที่สำหรับอนุบาลสัตว์น้ำโดยมีปลาโตเต็มวัยอยู่ในน้ำลึกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะฉลาม

ฉลามครีบดำบนเกาะเต่า

ไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่จะเห็นฉลามครีบดำขณะเดินทางไปกับทัวร์ดำน้ำหรือดำน้ำลึกบริเวณด้านตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะเต่า

ฉลามครีบดำมักจะรวมกันเป็นกลุ่มเล็กๆ ในน้ำอุ่นและตื้น ฉลามมีขนาดเฉลี่ยทั่วไปมักจะมีความยาวประมาณ 180 เซ็นติเมตร และคลอดลูกเป็นตัว

ฉลามครีบดำมักกินปลาตัวเล็กและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเป็นอาหาร เช่น ปลากระบอก กลุ่มปลานกขุนทอง หมึกกระดอง ปลาหมึกและกุ้ง แต่เป็นที่รู้กันว่าพวกมันกินฉลามที่ตัวเล็กกว่าและปลากระเบนตัวเล็กๆ

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์อย่างแน่นอน แต่เนื่องจากธรรมชาติที่ขี้อายของพวกมัน จึงต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษเมื่อดำน้ำลึกหรือดำน้ำตื้นเพื่อไม่ให้ฉลามครีบดำตกใจและหนีไป

ฉลามหัวบาตรกำลังใกล้สูญพันธุ์

ครั้งหนึ่งฉลามเหล่านี้เคยได้รับความนิยมในน่านน้ำของเกาะเต่าที่แหล่งดำน้ำลึกอย่าง กองหินชุมพรและหินใบ แต่ทุกวันนี้แทบจะไม่พบพวกมันอีกเลย

ฉลามหัวบาตรเป็นที่รู้จักจากจมูกที่สั้นทื่อ (เหมือนกับชื่อของพวกเขา) และหัวกลมป้านที่ใช้เพื่อพุ่งชนเหยื่อ

ฉลามหัวบาตรเป็นหนึ่งในฉลามที่อันตรายที่สุดในน่านน้ำเอเชีย เนื่องจากความสามารถในการว่ายน้ำทั้งในน้ำทะเลและน้ำจืด ดังนั้นพวกมันจึงไม่เพียงพบเห็นในมหาสมุทรแต่ยังอยู่ในแม่น้ำอีกด้วย

ฉลามหัวบาตรสามารถเติบโตได้สูงกว่า 3 เมตรและมีครีบหลังโค้งเป็นกระโดง

เป็นที่รู้กันว่าฉลามหัวบาตรค่อนข้างก้าวร้าว กินเกือบทุกอย่างรวมถึงโลมาและฉลามชนิดอื่น

โชคไม่ดีที่ฉลามหัวบาตรถูกจับเพราะน้ำมันในตับ ผิวหนังและครีบของพวกมันเพื่อปรุงเป็นซุปหูฉลาม ซึ่งเป็นอาหารยอดนิยมของมนุษย์

ฉลามหัวบาตรยังมีความเสี่ยงสูงและเสี่ยงที่จะเข้าใกล้มลพิษมากกว่าฉลามชนิดอื่น เนื่องจากความชื่นชอบในการสำรวจพื้นที่ใกล้มนุษย์

เต่าทะเลใกล้สูญพันธุ์รอบเกาะเต่า

เต่าทะเลอยู่ในกลุ่มสัตว์เลื้อยคลานที่เก่าแก่ที่สุด พวกมันใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในน้ำ

เต่าทะเลเกิดบนบกและจะกลับไปบนบกอีกครั้งเมื่อเต่าตัวเมียจำเป็นต้องวางไข่ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความแข็งแกร่ง เป็นนักว่ายน้ำที่สง่างามโดยใช้ครีบของพวกมันเหมือนพายเพื่อแล่นผ่านมหาสมุทร

เต่าทะเล

แม้ว่าเต่าทะเลไม่ค่อยออกจากความลึกของมหาสมุทร เพราะพวกมันต้องการอากาศเพื่อหายใจบนพื้นผิวน้ำเป็นระยะ

สิ่งมีชีวิตที่น่าอัศจรรย์นี้เป็นที่รู้จักกันดีว่ายอมให้นักดำน้ำเข้าใกล้และไม่รู้สึกรำคาญตราบใดที่ไม่มีการคุกคามและพวกมันไม่รู้สึกกลัว

เต่าทะเลมีอยู่เพียง 7 สายพันธุ์เท่านั้นในโลก ซึ่งทั้งหมดถูกระบุว่าใกล้สูญพันธุ์หรือเสี่ยงขั้นวิกฤติต่อการสูญพันธุ์

เต่ากระใกล้สูญพันธุ์บนเกาะเต่า

เต่ากระพบเห็นได้รอบน่านน้ำที่ปลอดภัยของเกาะเต่าทั้งกลางวันและกลางคืน พวกมันท่องไปตามแนวปะการังเพื่อหาอาหาร

วิธีที่ดีที่สุดในการดูคือลองดำน้ำลึกหรือร่วมทัวร์ดำน้ำแบบเต็มวันรอบเกาะเต่า มัคคุเทศก์บนเรือมักจะรู้ตำแหน่งที่จะมองเห็นเต่ากระเพื่อให้ลูกค้าสามารถเพลิดเพลินไปกับการชม

เต่ากระ

เต่าทะเลเหล่านี้มีคุณสมบัติที่แตกต่างเช่น จะงอยปากแหลมงองุ้มคล้ายกับจะงอยปากของนกเหยี่ยว เต่าชนิดนี้สามารถระบุตัวได้ง่าย

พวกมันมีขนาดไม่ใหญ่นักและสามารถโตมีขนาดยาวได้ถึงประมาณ 114 เซ็นติเมตรและมีน้ำหนัก 68 กิโลกรัม

ทั้งเต่ากระตัวผู้และตัวเมียมีรูปร่างลำตัวแบนและมีกรงเล็บที่ประดับประดาแต่ละครีบ แต่ตัวผู้มีแนวโน้มที่จะมีกรงเล็บที่ยาวกว่า มีหางที่หนากว่าและค่อนข้างสว่างกว่าเต่าตัวเมีย

กระดองของพวกมันปกป้องตัวเองจากนักล่าแต่พวกมันจะตกเป็นเหยื่อของฉลาม ปลาตัวใหญ่และมนุษย์

ความยืนยาวในชีวิตของเต่ากระ

ด้วยอายุขัย 30-50 ปี สัตว์เลื้อยคลานเหล่านี้มีการอพยพสูงและใช้เวลาในมหาสมุทร ในลากูนและแนวปะการังน้ำตื้นที่วางเรียงรายอยู่ในถ้ำหรือหินมายาวนาน

ทุก 2 ปีตัวเมียจะกลับบนบกและวางไข่ในทราย

เต่ากระเป็นสัตว์กินพืช พวกมันกินฟองน้ำทะเล ปะการังอ่อน หอย สาหร่ายทะเล สัตว์เปลือกแข็ง เม่นทะเล ปลาและแมงกะพรุน

น่าเสียดายที่เต่ากระใกล้สูญพันธุ์เนื่องจากไข่เต่าถูกล่าเอาไปกินโดยสัตว์ป่านานาชนิดรวมถึงมนุษย์

เต่ากระที่เพิ่งฟักออกมามักจะตกเป็นเหยื่อของสัตว์นักล่าในท้องทะเลและเต่าใหญ่มักถูกฆ่าเพื่อต้องการล่าเนื้อและกระดองของมัน

เต่าตนุใกล้สูญพันธุ์

ผู้มาเยือนที่ได้รับความนิยมอีกชนิดหนึ่งในน้ำทะเลที่เงียบสงบและน่านน้ำที่ปลอดภัยของเกาะเต่า คือเต่าตนุที่สามารถมองเห็นได้ในขณะที่ดำน้ำตื้นหนึ่งในอ่าวหลายแห่งบนเกาะเต่า

มีผิวและกระดองสีเขียว ออกสีเปลือกมะกอกปนน้ำตาลแดง เต่าตนุเป็นสัตว์อายุยืนและเป็นสัตว์กินพืชเพียงชนิดเดียวในสายพันธุ์ของพวกมัน

แม้ว่าเต่าตนุตัวเต็มวัยจะเพลิดเพลินไปกับรสชาติของสาหร่ายและหญ้าทะเลต่างๆ แต่ลูกเต่าตนุในวัยเด็กมักจะกินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเช่น ปู แมงกะพรุนและฟองน้ำทะเล

เต่าตนุ

เต่าตนุเป็นหนึ่งในเต่าทะเลที่ใหญ่ที่สุดในโลกและมีน้ำหนักถึง 300 กิโลกรัม พวกมันมีหัวป้อมสั้น เปลือกเรียบและตัวผู้มีขนาดใหญ่กว่าตัวเมียเล็กน้อยและมีแนวโน้มที่จะมีหางยาวกว่า

น่าเสียดายที่เต่าตนุจัดอยู่ในประเภทสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เนื่องจากมีการเก็บไข่เต่ามากเกินไป และการสูญเสียพื้นที่วางไข่บนชายหาดโดยการบุกรุกของมนุษย์ด้วยสิ่งก่อสร้างและการล่าเต่าตัวเต็มวัย

เต่าตนุตัวเต็มวัยจำนวนมากถูกพบติดอยู่ในอวนจับปลา ถูกฆ่าเพื่อล่าเนื้อและไข่ของพวกมัน และทุกข์ทนจากผลกระทบจากมลพิษของมนุษย์

เต่าหญ้าใกล้สูญพันธุ์

สัตว์รักน้ำอุ่นเหล่านี้ได้รับการตั้งชื่อตามกระดองสีมะกอก พวกมันมีรูปร่างเป็นรูปหัวใจมีรูปร่างโค้งมนเล็กน้อยและมีความยาวเพียง 2 ฟุตทำให้พวกมันตัวเล็กที่สุดในบรรดาเต่าทุกชนิด

เต่าตัวเมียจะมีลำตัวกลมกว่าตัวผู้เล็กน้อย ในขณะที่ตัวผู้มีหางที่ยาวกว่าและหนากว่าอย่างไรก็ตามทั้งคู่มีขนาดความยาวเท่ากัน

เต่าหญ้าเป็นเต่าที่กินเนื้อเป็นอาหาร กินแมงกะพรุน เม่นทะเล หอยทาก กุ้ง ปูและกั้งหิน

เต่าหญ้า

เต่าหญ้าตัวเมียหลายตัวทำรังปีละสองครั้ง วางไข่ครั้งละ 100 ฟองหรืออาจจะมากกว่านั้น พวกมันเป็น เต่าประเภทเดียวที่รวมตัวกันเพื่ออพยพและขึ้นฝั่งเพื่อวางไข่ทั้งหมดในเวลาเดียวกัน มีการวางไข่จำนวนมากที่เรียกว่า Arribada

แม้ว่าเต่าหญ้าจะเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นเต่าทะเลที่มีจำนวนมากที่สุด แต่ก็ยังจัดอยู่ในประเภทที่เปราะบางและเสี่ยงต่อการเกิดอันตรายมากมาย

เต่าหญ้าตัวเต็มวัยมักตกเป็นเหยื่อของฉลามและมนุษย์ ลูกเต่าหญ้ามักตกเป็นเหยื่อของนกงูและปู

พวกมันมีแหล่งวางไข่บนบกเหลืออยู่น้อยมาก และมักจะหายไปจากการประมงที่มนุษย์สร้างขึ้น

เต่ามะเฟืองใกล้สูญพันธุ์

เต่ามะเฟืองเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องของหนังที่มีเปลือกหนาและกระดองสีน้ำเงิน เต่ามะเฟืองเป็นเต่าทะเลที่ใหญ่ที่สุด

เต่ามะเฟืองสามารถเติบโตได้สูงถึง 7 ฟุตและหนักกว่า 2,000 ปอนด์ พวกมันมีรูปร่างทรงหยดน้ำและเปลือกที่ยืดหยุ่นซึ่งดูแตกต่างจากเต่าทะเลตัวอื่นๆ ที่ทุกคนรู้จักว่ามีเปลือกนอกที่แข็งและเป็นกระดูก

เต่ามะเฟือง

เต่ามะเฟืองมีครีบด้านหน้าขนาดใหญ่ ไม่มีกรงเล็บและดำน้ำได้ลึกกว่าเต่าทะเลชนิดอื่น อยู่ใต้น้ำได้ครั้งละประมาณ 85 นาที

อาหารของพวกมันส่วนใหญ่คือแมงกะพรุน แต่พวกมันจะกินเม่นทะเล ปลาหมึก ปลาและหอยเป็นอาหารด้วย

ถึงวัยเจริญพันธุ์เมื่ออายุประมาณ 16 ปี สิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่งนี้มีอายุยืนยาวอย่างน้อย 30 ปี

น่าเสียดายที่ภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับเต่ามะเฟืองตอนนี้คือกิจกรรมของมนุษย์ ไม่เพียงแต่มนุษย์จะฆ่าเพื่อเอากระดอง เนื้อและไข่ของพวกมัน แถมเต่ามะเฟืองยังถูกจับด้วยอวนจับปลาด้วย

การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมีผลกระทบมากขึ้นกับแหล่งวางไข่ของพวกมัน

ชีวิตทางทะเลทั้งหมดมีความสำคัญและจะต้องได้รับการปกป้องในขณะที่ยังสามารถทำได้ แน่นอนว่าฉลามและเต่าไม่ใช่สิ่งมีชีวิตใต้น้ำชนิดเดียวที่มีความทุกข์สัตว์และสิ่งมีชีวิตอื่นๆในทะเลก็มีความทุกข์จากการถูกคุกคามเช่นเดียวกัน

สัตว์ทะเลอื่นๆที่ใกล้สูญพันธุ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลาฉนาก ปลากระเบนแมนตา ปลากระเบนปิศาจและปลาโรนินและอื่นๆอีกมากมาย